09900035008
09900083006
02122874957
خدمات برق ساختمان شبانه روزی
فهرست خدمات ما

تحت دستورالعمل ATEX اروپا 1999/92 / EC، در مورد “حداقل مورد نیاز برای
بهبود ایمنی و حفاظت از سلامت کارگران خطر انفجار
اتمسفر “، لازم است هر دو نوع و میزان خطر را در نظر بگیریم. این
مقدار خطر احتمال احتمالی غلظت خطرناک قابل اشتعال است
بخار و مناطق خطرناک به ترتیب به سه منطقه تقسیم می شوند
چنین تمرکز:
1 منطقه 0 (رده ATEX 1G {گاز}) جایی که فضای انفجاری دارد
متشکل از مخلوط با هوا مواد قابل اشتعال در فرم گاز، بخار و یا
غبار وجود دارد به طور مداوم و یا برای دوره های طولانی و یا اغلب.
2 منطقه 1 (رده ATEX 2G {گاز}) جایی که فضای انفجاری دارد
شامل مخلوط با هوا مواد قابل اشتعال به صورت گاز، بخار
یا گودال ممکن است گاهی اوقات در عملکرد طبیعی رخ دهد.
3 منطقه 2 (رده ATEX 3G {گاز}) جایی که فضای انفجاری دارد
شامل مخلوط با هوا مواد قابل اشتعال به شکل یک گاز، بخار
یا غبار، احتمالا در عملیات عادی اتفاق نمی افتد، اما اگر رخ دهد، برای a ادامه خواهد یافت
تنها دوره کوتاه
برای جوهای گرد و خاک، تعاریف زیر استفاده می شود:
1 منطقه 20 (ATEX category 1D {Dust}) جایی که فضای انفجاری در
شکل یک ابر گرد و غبار قابل اشتعال به طور مداوم یا برای دوره های طولانی وجود دارد
مکررا.
2 منطقه 21 (رده ATEX 2D {گرد و خاک}) جایی که فضای انفجاری در
شکل ابر از گرد و غبار قابل اشتعال در هوا که احتمالا در عمل طبیعی اتفاق می افتد
گاه و بیگاه.
3 منطقه 22 (رده ATEX 3D {گرد و خاک}) جایی که فضای انفجاری در
شکل یک ابر گرد و غبار قابل اشتعال در هوا که احتمالا در عمل طبیعی رخ نمی دهد، اما،
اگر چنین اتفاقی رخ دهد، تنها برای یک دوره کوتاه مدت ادامه خواهد یافت.
اگر در همه فضای قابل اشتعال احتمال وجود دارد، منطقه یک امن است.
مقدار خطر که تعیین می کند که کدام منطقه یک منطقه است به این بستگی دارد
چیزهایی که فرآیند تولید گاز قابل اشتعال یا بخار و یا گرد و غبار ابر، نرخ
تولید در رابطه با اندازه اتاق، خطر نشت و فاصله از منطقه از
منبع مواد خطرناک. این عوامل توسط یک متخصص ایمنی ارزیابی می شوند
طبقه بندی ناحیه مناطق در سایت را تعیین می کند و برای برق معمولی نیست
طراح باید این کار را خودش انجام دهد.
نوع خطر بستگی به خواص گاز، بخار یا گرد و غبار دارد. برای
گازها، مواد خطرناک، به ترتیب، به چهار گروه تقسیم می شوند
حداقل انرژی احتراق گاز و توانایی شعله ای که از یک
اتصال باریک آن را احاطه کرده است:
1 گروه اول، که گاز معمولی یا نماینده آن متان است، برای معدن نگهداری می شود
به این ترتیب فقط به مهندسان برق معدن علاقه مند است.
2 گروه 11A برای گازهایی با خواص مشابه پروپان و نیاز به بیش از
200μjoules انرژی برای جرقه زدن.
3 گروه IIB برای گازهایی با خواص مشابه اتیلن (> 60μjoules برای آتش سوزی) است.
پاسخ دهید
میخواهید به بحث بپیوندید؟مشارکت رایگان.